Κόκκινο ελάφι
Τρέφεται με κλαδιά και φύλλα δέντρων αλλά και με διάφορες πόες, ως μικτός βοσκητής.
75-340 κιλά (αρσενικά), 56-254 κιλά (θηλυκά).
Λιγότερο από 15 χρόνια
Κρισίμως Κινδυνεύον (Κόκκινο Βιβλίο των Απειλούμενων Ζώων της Ελλάδας, 2009)
Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα άγρια ζώα της χώρας μας, και η παρουσία του είδους στην Ελλάδα επιβεβαιώνεται κατά τους ιστορικούς χρόνους. Το κόκκινο ελάφι, είναι το µεγαλύτερο φυτοφάγο ζώο του τόπου μας, γι’ αυτό και παίζει ουσιαστικό ρόλο στη διαµόρφωση και την εξέλιξη των οικοσυστηµάτων.
Εξωτερικά χαρακτηριστικά
Το σώμα του είναι στιβαρό, ο λαιμός μακρύς και τα πόδια του ψηλά και δυνατά. Αυτό που το διαφοροποιεί από τα άλλα δύο είδη ελαφοειδών της Ελλάδας είναι η φαιοκίτρινη κηλίδα γύρω από την ουρά (κάτοπτρο).Τα αρσενικά άτομα έχουν κέρατα (κλαδοκέρατα) που απορρίπτονται κάθε χρόνο.
Βιότοπος
Το κόκκινο ελάφι, στην Ελλάδα, είναι κυρίως δασόβιο και προτιμάει μικτά δάση πλατύφυλλων-κωνοφόρων ειδών, με διάκενα, καθώς τα κέρατά του δεν του επιτρέπουν εύκολη μετακίνηση μέσα στην πυκνή βλάστηση. Αγαπά τις πηγές και τα ρέματα ενώ προτιμά να μένει μακριά από ανθρώπινες δραστηριότητες.
Πληθυσμός Ελλάδας
Ο πιο ακμαίος και προστατευόμενος πληθυσμός συναντάται στην Πάρνηθα και αριθμεί περίπου 590 άτομα. Ένας μικρότερος πληθυσμός εντοπίζεται στην Ροδόπη, όπου είναι και ο μοναδικός φυσικός, αριθμώντας 20-30 άτομα, ενώ κάποια λίγα ζώα ίσως επιβιώνουν ακόμα στους Ραφταναίους, στα Πράμαντα Ηπείρου. Τέλος, υπάρχουν και κάποια κόκκινα ελάφια σε εκτροφεία.
Fun Fact!
Τα νεογνά γεννιούνται με κηλίδες, οι οποίες λειτουργούν σαν καμουφλάζ για προστασία από τους θηρευτές.